tel. +48 17 748 32 20
tel. +48 17 748 32 19
fax +48 17 748 24 40
35-231 Rzeszów, ul. Skrajna 1

Nasze motto

„Dziecko chce być dobre.
Jeśli nie umie – naucz,
Jeśli nie wie – wytłumacz,
Jeśli nie może – pomóż”

                           Janusz Korczak

RATOWNICTWO MEDYCZNE – zajęcia warsztatowe w gr. I, II i III, 21.03.2016 r.

Spotkanie w ramach realizowanego programu pt.: „Poznajemy zawody, czyli zawodowy zawrót głowy - „RATOWNIK MEDYCZNY”

 

 

W pierwszy dzień kalendarzowej wiosny nasze młodsze przedszkolaki pod okiem sympatycznych studentek III roku ratownictwa medycznego z Uniwersytetu Rzeszowskiego poznawały tajniki wykonywania podstawowych czynności z udzielania pierwszej pomocy oraz radzenia sobie w przypadku skaleczeń czy złamań.

Pierwsza pomoc jest bardzo ważna, ale żeby była skuteczna, potrzeba systematycznie powtarzać kolejne czynności. Dlatego też przedszkolaki mają prośbę do swoich rodziców:

Mamo, tato! Jestem jeszcze mały(a), ale mogę wam pomóc w sytuacji wypadku.  Dlatego też proszę Was o to, abyście:

  1. Przygotowali mi listę podstawowych informacji (imię, nazwisko, adres, numery telefonów alarmowych, numery telefonów do Was) i powiesili ją w widocznym miejscu. Pomóżcie mi utrwalić te informacje.
  2. Pomogli mi w nabywaniu prawidłowych nawyków: przechodźcie na zielonym świetle, po pasach, myjcie ręce przed każdym posiłkiem, zawsze zapinajcie pasy, nie zbliżajcie się do obcych zwierząt. Patrzę na Was i uczę się od Was.
  3. Podczas opatrywania moich ran opisywali mi to, co robicie – dzięki temu zapamiętuję nazwy potrzebnych przedmiotów oraz utrwalam sobie, co należy robić.
  4. Nauczyli mnie korzystania z telefonu. Poćwiczmy rozmowę np. ze szpitalem, z policją, żebym wiedział, co wtedy powiedzieć. Niech telefon będzie zawsze w tym samym miejscu.
  5. Umieścili podstawową apteczkę w zasięgu moich rąk. Woda utleniona, plaster, gaza – gdy obetrę sobie kolana, będę już wiedział, gdzie szukać pomocy.
  6. Pochowali wszelkie niebezpieczne substancje. Powiedzcie mi, co mogę robić sam (np. przyklejenie plastra), a do czego potrzebuję Waszej pomocy (np. zażywanie lekarstw).
  7. Rozmawiali ze mną o ewentualnych skutkach moich zachowań. Same zakazy nie nauczą mnie niczego, bo nie będę wiedział, dlaczego nie mogę lub nie powinienem czegoś robić.
  8. Zachowali spokój w sytuacji niebezpiecznej. Dzięki temu i ja będę spokojny.
  9. Przypominali mi o prawidłowym zachowaniu na boisku, w przedszkolu, w domu. Ja to wiem, ale często zapominam.
  10. Co jakiś czas powtarzali ze mną ćwiczenia z zakresu udzielenia pierwszej pomocy, których nauczyłem się w przedszkolu. Dzięki temu nie zapomnę, jak pomóc komuś w sytuacji nagłego wypadku, a i Wy utrwalicie sobie zasady pierwszej pomocy przedmedycznej.